Ata Sözleri

Açığı it yer, sahipsizi kurt yer

Anası ne ki, danası ne ola

At beslenende, kuş seslenende, kız istenende güzeldir

Bilinmeyen aş, ya karın ağrıtır, ya baş

Çok çalışanın hakkı yaban tezeğidir

Çocuk kundakta, gelin duvakta belli olur

El eli yur, el döner yüzü yur

El’deki yara, duvardaki deliktir

Er’in seni sağ sever, komşun seni tok sever

Ev’den yetme oldu mu, danalıktan sığıra mal katmazlar

Deliye el ver, eline bel ver

Kalın incelene kadar, incenin canı çıkar

Koç’luk kuzu, kom önünde belli olur

Kurt gitti yazıya, meydan kaldı cıngıllı tazıya

Saç sefadan, tırnak cefadan büyür

Sürü ters dönmüş, aksak önde gider

Tandır sıcak iken ekmek tutar

Tarlayı taşlı yerden, kızı kardeşli yerden alasın

Yağmur yağdı, yarıklar kapandı
Yaza çıkardım danayı, beğenmez oldu anayı

Yaban tezeği :Hayvanların arazide bıraktığı dışkının kurumuş hali

Yur : Yıkar

Kom : Küçükbaş hayvan ahırı

Bel : Bir çeşit kürek

Cıngıl : Hayvanların boynuna takılan, ses çıkaran zil